Egzekucja z nieruchomości to jedna z najczęściej spotykanych metod zaspokojenia wierzyciela (więcej na ten temat znajdziesz w artykule „Kiedy wierzyciel przejmuje nieruchomość na własność?”). Warto jednak wiedzieć, że nie cechuje się ona 100% skutecznością. Może się bowiem zdarzyć, że pierwsza licytacja komornicza nie odniesie pożądanego skutku w postaci zaspokojenia wierzyciela. Jaka jest dalsza droga postępowania przy takim obrocie spraw dowiesz się z lektury tego wpisu.
W przypadku, gdy bezskuteczną okaże się pierwsza licytacja komornicza, wierzyciel może zgłosić do komornika wniosek o wszczęcie drugiej licytacji. Wiąże się to z obniżką ceny wywołania – tak jak w przypadku pierwszej licytacji, wynosi ona ¾ ceny oszacowania, tak w przypadku drugiej – stanowi już tylko 2/3 tej ceny. Szacunku dokonuje biegły powołany przez komornika.
Jeżeli druga licytacja nie doprowadzi do wyłonienia nabywcy nieruchomości, współwłaściciele, a także wierzyciele egzekwujący i hipoteczni mogą przejąć na własność licytowaną nieruchomość należącą do dłużnika. Przejecie te nie może nastąpić w cenie niższej od 2/3 ceny oszacowania. Stosowny wniosek uprawnieni powinni złożyć do sądu w ciągu tygodnia po licytacji, składając jednocześnie rękojmię w wysokości 10% ceny oszacowania nieruchomości (chyba, że ustawa ich od tego zwalnia).
Jednakże, gdy po przeprowadzeniu drugiej licytacji żaden z wierzycieli (lub współwłaścicieli gdy takowi istnieją) nie przejął nieruchomości na własność, komornik umarza postępowanie egzekucyjne z urzędu. W tej sytuacji nie bada się przyczyn i powodów, dla których egzekucja stała się bezskuteczną lub nie doszło do przejęcia nieruchomości. Nie można więc podważać postanowienia o umorzeniu argumentując, że np. licytant, który zaoferował najwyższą cenę faktycznie nie dysponował wystarczającymi środkami do zakupu nieruchomości i gdy doszło do rozliczenia, nie był w stanie pokryć należności. Jeśli jednak uważamy postanowienie komornika za nieodpowiednie w stosunku do okoliczności, możemy zaskarżyć je w trybie art. 767 k.p.c. skargą na czynności komornika.
Umorzenie egzekucji nie musi być ostatecznym zakończeniem sprawy. Po upływie 6 miesięcy od daty drugiej licytacji, wierzyciel może złożyć wniosek o wszczęcie nowej egzekucji. Ustawodawca uznał, iż ten półroczny okres jest wystarczającym, by mógł przynieść zmianę okoliczności, w których to przedmiot licytacji stanie się bardziej atrakcyjnym w oczach potencjalnych nabywców.
Gdyby jednak wierzyciel pospieszył się i złożył wniosek o ponowne wszczęcie postępowania egzekucyjnego przed upływem sześciomiesięcznego terminu, sąd uznaje go niedopuszczalnym i umarza postępowanie (art. 824 § 1 pkt 2 k.p.c.).
Ponowne wszczęcie postępowania egzekucyjnego skutkuje tym, że komornik musi na nowo podjąć się przeprowadzenia wszystkich czynności egzekucyjnych związanych z egzekucją nieruchomości. Jednak, gdy wniosek o wszczęcie egzekucji został złożony przed upływem 3 lat od daty drugiej licytacji, a wierzyciel lub dłużnik nie wystąpili z odmiennym żądaniem, nie musi dokonać nowego oszacowania i opisu nieruchomości.
Dodaj Komentarz