Komornik w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego może wejść na pensję dłużnika. Nie może jednak zająć całości. Więc jaką część wynagrodzenia może zająć komornik? Ustawodawca wytyczył ścisłe granice, których komornik przekroczyć nie może.
Po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne i zaliczki na podatek dochodowy z wynagrodzenia za pracę potrącać można (art. 87. § 1 Kodeksu Pracy):
- Sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych;
- Sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
- Zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi;
- Kary pieniężne przewidziane w art. 108 KP tj. nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy.
Jakie sumy mają pierwszeństwo egzekucji?
Pierwszeństwo mają sumy egzekwowane na poczet alimentów. W przypadku egzekucji takich świadczeń komornik ma prawo zająć maksymalnie 60% wynagrodzenia. W przypadku wszystkich innych – maksymalnie połowę.
Może się jednak zdarzyć, że wynagrodzenie dłużnika jest na tyle niskie, że zajęcie połowy utrudniłoby lub wręcz uniemożliwiłoby egzystencję. Aby zapobiec takim sytuacjom ustawodawca ustalił kwotę wolną od potrąceń (art. 871 § 1 Kodeksu Postępowania Cywilnego). Jest to po prostu kwota netto minimalnego wynagrodzenia przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy. W przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze kwota ta ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu.
Musi ona pozostać do dyspozycji dłużnika niezależnie od wysokości zarobków. Ustawodawca ustanawiając płacę minimalną wyszedł z założenia, że jest to minimalna kwota niezbędna człowiekowi do zaspokojenia swoich potrzeb.
Jak to wygląda na liczbach?
Wyobraźmy sobie takie sytuacje (podane wartości są przykładowe):
Płaca minimalna wynosi 1500 złotych netto. Pracownik zarabia 4000 złotych. Komornik może zająć 2000 złotych. Jeśli egzekucji podlegałaby sumy z tytułu świadczeń alimentacyjnych mógłby zająć 2400 złotych (60%)
Wszystko jest w porządku – w obu przypadkach dłużnikowi pozostaje suma przekraczająca kwotę minimalnego wynagrodzenia. Ale:
Płaca minimalna wynosi 1500 złotych netto. Pracownik zarabia 2000 złotych. Na mocy artykułu 87 KP komornik mógłby zająć 1000 złotych. W rękach pracownika zostałoby mniej niż ustawowa płaca minimalna – więc granicą potrącenia jest właśnie 1500 złotych.
Nie jest to jednak bezwzględnie obowiązująca zasada i dotyczy tylko wynagrodzenia wynikającego ze stosunku pracy.
Jak się ma stosunek pracy do egzekucji?
Jeśli dłużnik otrzymuje wynagrodzenie z tytułu umowy o dzieło lub zlecenia komornik może zająć całość. Jest to konsekwencja Art. 833. § 1 KPC: wynagrodzenie ze stosunku pracy podlega egzekucji w zakresie określonym w przepisach Kodeksu pracy. Kwota otrzymana z tytułu umów cywilnoprawnych nie podlega więc powyższej ochronie.
Należy pamiętać, że w przypadku wypłaty wynagrodzenia na rachunek bankowy kwota wolna od zajęcia wynosi tylko 75% płacy minimalnej. Na przykład:
Minimalne wynagrodzenie wynosi 1500 złotych. Dłużnik posiada na koncie 20 tysięcy złotych. Kwota egzekucji wynosi 35 tysięcy złotych. Komornik może zająć maksymalnie 18 875 złotych – do dyspozycji dłużnika musi pozostać 1125 (75% minimalnego wynagrodzenia). Tylko tę kwotę bank może mu wypłacić.
Co daje nam maksymalna wysokość zajęcia wynagrodzenia?
Dzięki ustanowieniu maksymalnej wysokości zajęcia wynagrodzenia chronione są nie tylko interesy dłużnika, ale też wierzyciela. Dłużnik nie jest skazany na śmierć głodową – zabranie mu wszystkiego byłoby sprzeczne z zasadami humanitaryzmu. Z perspektywy wierzyciela egzekucja co prawda wydłuży się, ale rośnie prawdopodobieństwo, że zostanie skutecznie wykonana. Dłużnik pozbawiony środków do życia bardzo szybko przestałby dostarczać jakichkolwiek środków na zaspokojenie długu. Przede wszystkim chodzi jednak o zapewnienie mu minimum egzystencji.
Przepisy te stosuje się odpowiednio do zasiłków dla bezrobotnych, dodatków aktywizacyjnych, stypendiów oraz dodatków szkoleniowych, wypłacanych na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz uposażeń posłów i senatorów, należności członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i ich domowników.
Jaką część wynagrodzenia może zająć komornik?
Reasumując, komornik może zająć wynagrodzenie z umowy o pracę maksymalnie do najniższej krajowej. Jeżeli będzie zajmował środki z konta bankowego to zajmie wszystkie środki do 75% najniższej krajowej. Jeżeli nasze wynagrodzenie przewyższa dwu-krotność najniższej krajowej, to komornik zajmie 50 % tego wynagrodzenia. W przypadku alimentów będzie to 60%. Jednak przy zajmowaniu wynagrodzenia o pracę zawsze obowiązuje komornika limit najniższej krajowej.
Dodaj Komentarz