Klauzula wykonalności może być nadana tytułowi egzekucyjnemu nie tylko przeciwko dłużnikowi, ale również przeciwko jego lub jej współmałżonkowi. Sytuację tę opisuje art. 787 kodeksu postępowania cywilnego. Oczywiście wcześniej wierzyciel musi posiadać ważny wyrok bądź nakaz zapłaty. Wówczas przy składaniu wniosku o nadanie mu klauzuli wykonalności, może także wskazać, by rozszerzyć go również o majątek wspólny małżonków. Niezbędne jest jednak dołączenie dokumentu, z którego będzie wynikać, że współmałżonek dłużnika wyraził zgodę na zobowiązanie. Może to być, np. podpis na fakturze albo pod umową pożyczki.
Klauzula wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika – dlaczego można ją nadać?
Regulacja taka wynika z faktu, że z chwilą zawarcia małżeństwa, przy braku odmiennych postanowień, powstaje między małżonkami ustawowa wspólność majątkowa, która jest jednym z przewidzianych przez ustawodawcę tzw. majątkowych ustrojów małżeńskich. Oczywiście można ową wspólność ukształtować inaczej niż określił to ustawodawca. W zależności od woli małżonków można ją bądź rozszerzyć bądź ograniczyć. Dokonuje się tego w drodze specjalnej umowy majątkowej, zwanej intercyzą. Precyzyjniej o tym mogą państwo przeczytać w innych artykułach.
Art. 7872 kodeksu postępowania cywilnego sprawia jednak, że nie jest to kluczowe dla przedmiotowej sprawy. Niezależnie od zawartej przez małżonków umowy majątkowej, operować będziemy w fikcji prawnej, jakoby obowiązywała między nimi ustawowa wspólność. Nie stanie się tak jedynie w sytuacji, gdy dłużnicy udowodnią, że intercyza była ważna względem wierzyciela.
Kiedy taka egzekucja jest możliwa?
To właśnie ów majątek wspólny może stać się przedmiotem egzekucji komorniczej, nie zaś cały majątek należący do współmałżonka dłużnika. W opozycji do majątku wspólnego jest jeszcze bowiem majątek osobisty każdego ze współmałżonków. Ograniczenie do majątku wspólnego to pierwsze przewidziane w przepisie obostrzenie. Drugie natomiast, trudniejsze do udowodnienia przez wierzyciela, dotyczy wiedzy i zgody współmałżonka o przyjęciu danego zobowiązania.
Oznacza to, że wierzyciel nie tylko musi wykazać fakt, że współmałżonek wiedział o powstaniu zobowiązania. Samo w sobie jest to wykonalne na wielu płaszczyznach. Problemem jest udowodnienie zgody małżonka – w praktyce bywa to niezwykle trudne.
Ograniczenie konieczności wykazania wiedzy i zgody współmałżonka znajdziemy natomiast w przepisie z art. 7811 kodeksu postępowania cywilnego. W przypadku przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków sprawa jest prostsza. Wystarczy jedynie, że wierzyciel wykaże, że dług powstał w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W tej sytuacji przykładowo faktura wystawiona na daną firmę, sama w sobie jest już dowodem. Warto również zaznaczyć, że przy wykazaniu wiedzy i zgody małżonka na zaciągnięcie zobowiązania w sytuacji, gdy powstało ono w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa, pozwala dokonać egzekucji na mocy art. 787 kodeksu postępowania cywilnego.
Dodaj Komentarz